Nepalese Plat (or flat)

Deze keer twee wekkers gezet, die dus niet nodig waren want Sandra was een uur eerder al klaar wakker. Isabel lag nog heerlijk in coma, met haar oordoppen in (rara waarom?).
Vandaag vertrekken we naar Panauti met de auto. Nu met een andere gids – Razu. Vanaf Panauti beginnen we een trekking van drie dagen. Onderweg pikken we de drager op. Dit is voor deze westerse 50tigers toch niet heel gewoon en dan blijkt het ook nog eens een soort Hobbit te zijn. Onze rugzakkoffer leek ineens enorm groot. Ons schuldgevoel groeide tijdens de 30 km bij elke berg op “hadden we de slippers echt wel nodig” enne “die laptop…”. Maar ja, zelf dragen was toch echt geen optie! De tocht was waanzinnig mooi, maar ook erg zwaar. Het was geweldig om het leven op het platteland langs te gaan. Elk dorp heeft een naai atelier, een klein winkeltje, en overal liggen specerijen te drogen. De klim naar het Namo Buddha klooster ging door een bijna tropisch oerwoud maar was het lijden waard . Wederom een upgrade gekregen, alleen wist de gids dat niet en hebben we eerst 5 km extra omhoog gelopen naar het verkeerde hotel. Het melkzuur is ondertussen uit onze benen, morgen eens zien hoe erg onze spieren er aan toe zijn. Truste!