Gouden daken van Lhasa

Na een heerlijke ontbijt bij het Dunya restaurant, gerund door voornamelijk Nederlanders, zijn we naar het Jokhang klooster gelopen. Voor het klooster staan gigantische wierrookvaten waar men de hele dag takjes van de jeneverstruik in gooit. De geur is indringend, net zoals het beeld van de gelovigen die als een perpetuum mobiel biddend knielen, gaan liggen en weer gaan staan, weer knielen, liggen en staan.
Binnen staat het belangrijkste Boedha beeld, Jowo, van Tibet. Het is dan ook de diepste wens van Tibetanen om in ieder geval één keer in hun leven dit beeld gezien te hebben en zich zo te verzekeren van een goede incarnatie. Boven op het dak krijgt Isabel eindelijk de gouden daken van Lhasa te zien. Dat was ook de titel was van haar lievelingsboek uit haar jeugd. Vanaf het dak was er een prachtig uitzicht op het plein en op de pelgrims die de ronde rond het klooster lopen. In de verte zie je het Potala paleis in zijn volle glorie.
Ook wij hebben de kora rondom het klooster gelopen. Iedereen loopt weer met hun kralenketting in de hand en een gebedsmolen. Je ziet alle klederdrachten, alle leeftijden en iedereen loopt rustig met elkaar. Soms lopen er ook militairen tussen, die niet bij het beeld horen marcherendmet brandblussers op hun rug. We hebben ondertussen ook begrepen waarom. Het heeft dezelfde reden als de grote controle bij het binnen te komen en waarom men voornamelijk naar aanstekers zoekt: de overheid is bang dat er weer Tibetanen zichzelf, uit protest, in brand steken.
Na een kop goede koffie (niet de organic koffie die ze vaak schenken) te hebben gedronken zijn we even naar het hotel gegaan om te rusten. Men geeft 3 dagen om te wennen aan de hoogte, we hebben nu nog last van de laatste kwispelingen.
In de middag zijn we op de bonnefooi gaan wandelen en kwamen in het meer Chinese deel van Lhasa terecht. De Iphone 6 waren overal te koop en de Iphone 5 lag er voor 150 euro of moeten we ’eulo’ zeggen. We kwamen ook op een heel kleurrijke markt, waar de uitgestalde specerijen een bijzonder plaatje zijn en de opeengestapelde noedeldeegrollen ook iets is wat we niet op onze zaterdagmarkt vinden. Heerlijk om zo rond te slenteren, je voelt je hier geen moment onveilig.